در حال مرور سایت های مرتبط با روانشناسی بودم که به مطلبی در مورد تصمیماتی که اغلب افراد در آغاز سال جدید میلادی می گیرند برخوردم که برایم جالب بود. چون ما نیز معمولا در آغاز سال جدید هجری شمسی چنین تصمیماتی می گیریم و معمولا بدان عمل نمی کنیم. و اما مطلب به نقل از دنیای روانشناسی:
مشهور است که اغلب تصميماتي که در آغاز سال نو گرفته مي شود، موفقيتي چنداني ندارند. متاسفانه الگوي اين تصميمات بدينگونه است که با آغاز سال جديد افراد هيجان زده و پر انرژي در اين تصور هستند که امسال با سال هاي قبل تفاوت خواهد کرد اما در مدت کمتر از يک ماه همه ي اين تصميمات به کناري گذاشته شده و بي نتيجه رها مي شوند.
حال سوال اينجاست که چرا با وجود اين آگاهي بازهم در سال هاي بعدي افراد چنين تصميماتي مي گيرند؟
يک دليل مي تواند اين باشد که از نو شروع کردن هيجان انگيز است. آغاز سال جديد احساسي از شروع دوباره را مي تواند القا کند و اين امر براي افراد جذاب است.
دليل ديگر اينکه انسان ها ميل دروني به بهتر شدن و کمال دارند. اگرچه آغاز سال نو يک امر قرار دادي است، اما تاريخ و زماني را براي تغيير و آغاز تغييرات به ما مي دهد.
درباره ی تاریخچه ی چنين تصميماتي گفته شده که ژوليوس سزار در آغاز سال نو براي احترام به خداي افسانه اي روم، که به او اجازه داد نگاهی دوباره به سال گذشته بیاندازد و به سوي سال جديد قدم بردارد، اين رسم را بنا کرد. رومي ها نيز در آغاز سال جديد تصميماتي اخلاقي مي گيرند مانند طلب بخشش از ديگران.
اين امر که مردم تصميمات مي گيرند ولي بدان عمل نمي کنند مي تواند بدين معنا باشد که آنها به توانايي هايشان براي تغيير و تبديل شدن به آنچه که مي خواهند بشوند اطمينان دارند.
برخي ازتحقیقات نيز نشان داده اند که تصميم گرفتن مي تواند افراد را به اهدافشان نزديک کند. يک مطالعه نشان داد که 46 درصد افراد که تصميماتي مي گيرند در مقايسه با 4 درصدي که مي خواهند به اهداف مشخصي دست يابند اما هيچ وقت به طور واقعي تصميم نمي گيرند، موفق ترند.
مشهور است که اغلب تصميماتي که در آغاز سال نو گرفته مي شود، موفقيتي چنداني ندارند. متاسفانه الگوي اين تصميمات بدينگونه است که با آغاز سال جديد افراد هيجان زده و پر انرژي در اين تصور هستند که امسال با سال هاي قبل تفاوت خواهد کرد اما در مدت کمتر از يک ماه همه ي اين تصميمات به کناري گذاشته شده و بي نتيجه رها مي شوند.
حال سوال اينجاست که چرا با وجود اين آگاهي بازهم در سال هاي بعدي افراد چنين تصميماتي مي گيرند؟
يک دليل مي تواند اين باشد که از نو شروع کردن هيجان انگيز است. آغاز سال جديد احساسي از شروع دوباره را مي تواند القا کند و اين امر براي افراد جذاب است.
دليل ديگر اينکه انسان ها ميل دروني به بهتر شدن و کمال دارند. اگرچه آغاز سال نو يک امر قرار دادي است، اما تاريخ و زماني را براي تغيير و آغاز تغييرات به ما مي دهد.
درباره ی تاریخچه ی چنين تصميماتي گفته شده که ژوليوس سزار در آغاز سال نو براي احترام به خداي افسانه اي روم، که به او اجازه داد نگاهی دوباره به سال گذشته بیاندازد و به سوي سال جديد قدم بردارد، اين رسم را بنا کرد. رومي ها نيز در آغاز سال جديد تصميماتي اخلاقي مي گيرند مانند طلب بخشش از ديگران.
اين امر که مردم تصميمات مي گيرند ولي بدان عمل نمي کنند مي تواند بدين معنا باشد که آنها به توانايي هايشان براي تغيير و تبديل شدن به آنچه که مي خواهند بشوند اطمينان دارند.
برخي ازتحقیقات نيز نشان داده اند که تصميم گرفتن مي تواند افراد را به اهدافشان نزديک کند. يک مطالعه نشان داد که 46 درصد افراد که تصميماتي مي گيرند در مقايسه با 4 درصدي که مي خواهند به اهداف مشخصي دست يابند اما هيچ وقت به طور واقعي تصميم نمي گيرند، موفق ترند.
