پس از یک سال جستجو و مطالعه پیرامون یک مطلب، به چه میزان می توان گفت یا نوشت؟ شاید به نظر برخی برسد، خوب خیلی چیزها می توان گفت. بله خیلی چیزها می توان گفت و نوشت؛ اما با چه ارزشی و با چه اعتباری. پس از یک سال تلاش (گاهی شبانه روزی) اگر چیز زیادی برای گفتن نداشته باشی، به همان چیز اندک ی که برای گفتن داری دو دستی می چسبی. همانند یک فرزند. در عین حال نباید این فرزند را دوست بداری. کاری بس دشوار. که اگر بخواهی عواطفت را وارد ماجرا کنی دیگر نمیتوانی بدون تعصب و گرایش باشی.
آنچه که از این می آموزی این است که ارزش علم تا چه حد است. پس از یک سال تلاش و جستجو تازه به جایی رسیدی که تنها می توانی چند جمله ی کوچک آن هم با شک و تردیبد و قابل تعمیم به زمان و مکان محدودی بیان کنی. این است ارزش علم. خیلی مشکل است که بتوانی آجری به روی آجر دیگران بگذاری. وقتی به تاریخ علم می نگری و با پوست و گوشتت درک میکنی که هزاران آزاده این بنا را تا به اینجایی که تو ایستاده ای معماری کرده اند، یک حالت احترام و سکوت معناداری به آدم دست می دهد. خود را در مقابل انسانی ترین بنای بشری می بینی.
آنچه که از این می آموزی این است که ارزش علم تا چه حد است. پس از یک سال تلاش و جستجو تازه به جایی رسیدی که تنها می توانی چند جمله ی کوچک آن هم با شک و تردیبد و قابل تعمیم به زمان و مکان محدودی بیان کنی. این است ارزش علم. خیلی مشکل است که بتوانی آجری به روی آجر دیگران بگذاری. وقتی به تاریخ علم می نگری و با پوست و گوشتت درک میکنی که هزاران آزاده این بنا را تا به اینجایی که تو ایستاده ای معماری کرده اند، یک حالت احترام و سکوت معناداری به آدم دست می دهد. خود را در مقابل انسانی ترین بنای بشری می بینی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر